De snelste weg om je kind voor gevaar te behoeden is waarschijnlijk door enge dingen gewoon te verbieden. Voor de lange termijn is dit een weinig constructieve oplossing, want wat nou als je er niet bent? Verder nog een ander belangrijk punt: Zelfvertouwen geef je vooral door een kind te laten merken dat het op zichzelf kan vertrouwen. De vraag van dit artikel is dus meer: Hoe leer je je kind zichzelf te vertrouwen in het omgaan met gevaarlijke spullen?
Jean Liedloff over het 'kindveilig' maken van je huis.
Jean Liedloff beschrijft in haar boek 'op zoek naar het verloren geluk' dat ze 2 jaar bij de Yequana Indianen geleefd heeft. Dit natuurlijkvolk nam geen maatregelen om hun hutten 'kindvriendelijk' te maken wanneer er een kind kwam. Natuurlijk zijn de westerse omstandigheden heel anders en in veel opzichten ook gevaarlijker. In dit geval wil ik het toch gebruiken als voorbeeld, omdat het ons iets leert over de menselijke natuur, ongeacht de omstandigheden. Bij de Yequana's liggen de machettes open bloot, de jagersmessen ook en er werd gekookt op een open vuur. Jean zag de kinderen op jonge leeftijd al helpen met het koken op open vuur. De machettes werden gepakt en verkend, ook door de kleinsten. De kinderen en zelfs babies deden wat ze de ouders hadden zien doen: afstand houden tot het vuur en de messen werden besabbeld en betast aan de kant van het stompe lemmet. In de 2 jaar dat ze er was, zag ze geen enkel ongeluk, op een brandwondje, schaafwondje of blauwe plek na. Dit is haar theorie:
