Of je nou thuis of in een ziekenhuis bevalt, er zijn een paar gezondheidskeuzes waar je niet standaard op gewezen word. Dit zijn keuzes die ik heel belangrijk vond voor mijn kindje en die de gezondheid van een pasgeborene positief kunnen beïnvloeden.
1) Lotusgeboorte
Een lotusgeboorte gaat over het beste moment om de navelstreng door te knippen. Met het doorknippen wordt je kleintje gescheiden van de placenta, die hem 9 maanden gevoed en doorbloed heeft. Wanneer je baby zich klaarmaakt voor zijn geboorte, dan stuurt ie ca. 1/3 van z'n bloed zijn lichaam uit, naar de placenta om zich kleiner te maken voor de geboorte. Zo past hij makkelijker door het geboortekanaal. In principe wordt na de geboorte de navelstreng zo snel doorgeknipt, dat dit bloed niet de kans krijgt weer terug te vloeien naar de baby. Hoewel meer en meer ziekenhuizen inmiddels wat langer wachten met het afknippen van de navelstreng, ligt het vaak toch nog rond de 30 sec. - 1 minuut. Bij een lotusgeboorte wacht je totdat de navelstreng niet meer klopt. Zo heeft de baby meer tijd om na de geboorte het bloed weer terug in zijn lijf te laten stromen, wat hij naar de placenta gestuwd had. Zo begint je baby niet meteen met een tekort aan bloed.
Een tweede reden die pleit voor een lotusbevalling is dat na de geboorte, zowel bij moeder als kind, de hormonen die pijn remmen en voor geluksgevoelens en binding zorgen zo hoog zijn, als ze nooit meer in een mensenleven zullen zijn. Wanneer je de placenta er nog even aan laat zitten, dan kan het teveel aan deze hormonen zich weer reguleren. Het teveel aan hormonen kan afvloeien naar de placenta. Hier nog meer info.
Een volledige lotusbevalling is dat je wacht tot de placenta ingedroogd is en er vanzelf af valt. Ik heb zelf een halve lotusbevalling gedaan. Dit is dat je wacht tot de placenta uitgeklopt is en hem dan afknipt. Mijn vriend en ik mochten de schaar van de verloskundige bij ons houden. Wij hebben de navelstreng toen met z'n 2-en, thuis, na 4 uur besloten af te knippen. Dat voelde als een goed moment. De navelstreng was uitgeklopt en koud. Ook als de navelstreng uitgeklopt is, kan er nog wel enige uitwisseling van vloeistoffen plaatsvinden.
2) Inprenting
Inprenting is het moment waarop je pasgeboren baby voor het eerst oogcontact maakt. Dit eerste paar ogen slaat de kleine heel prominent op in zijn hypergevoelige brein. Uit onderzoek blijkt dat baby zich de eerste maanden het makkelijkst laat troosten door de ogen die hij in die eerste seconden na zijn geboorte ingeprent heeft gekregen. Zorg dus dat dit jouw ogen zijn, of die van een andere verzorger. Dit gaat niet vanzelf. Neem dit op in je geboorteplan en zorg dat jouw partner, of degene die je bij de geboorte aanwezig wilt hebben, dit weet. In principe wordt er heel snel gewogen, gemeten en getest. Als jij tijd voor inprenting en kennismaking wilt, moet iemand dus het territorium afbakenen. Het meten en wegen en testen kan in de meeste gevallen best later. Ik heb zelf gestaan op min. 15 minuten van huid-huidcontact en oogcontact. D.w.z. de baby werd aangepakt door mijn vriend en op mijn borst gelegd, zodat we oogcontact konden maken, mama kon stralen van geluk en we elkaars geur in ons brein konden vereeuwigen en diep, diep verliefd konden worden. Laat dit moment je door geen weegschaal, meetlat, of andere test afnemen.
3) Huidsmeer
vernix caseosa: Dit vettige laagje op de huid van je baby is een wonderzalfje. Het heeft een antibacteriële werking en helpt om de baby in de eerste uren na de geboorte te beschermen. Lekker laten zitten dus.
4) Vitamine K
Vitamine K wordt na de geboorte in druppelvorm gegeven aan pasgeborenen. Omdat het een vitamine is, denken weinig mensen hier kritisch over na. Anna Myrte Brons-Korteweg heeft een artikel geschreven over de onderzochte en empirisch ondervonden nadelen van het toedienen van deze stof.
5) Oxytocine injectie om de placenta los te laten
Meteen na mijn bevalling kreeg ik een spuit in mijn been. Deze kwam voor mij onverwacht en ik wist ook niet waar deze voor diende. Dit bleek een oxytocinespuit te zijn die meestal standaard gegeven wordt, o.a. zodat de placenta vlot loslaat. Hartstikke handig zou je zeggen. Toch kan het (langdurige) bijwerkingen hebben. Zo kan het je natuurlijke oxytocineproductie verstoren, die broodnodig is voor het op gang komen van de moedermelk. Als alternatief kun je ook overwegen eerst je baby aan je borst te laten drinken. Dit is de manier van jouw lichaam om een natuurlijke oxytocinestoot te veroorzaken, zodat de placenta naar buiten kan komen.
Medische indicatie
Veel vrouwen krijgen te horen dat ze in het ziekenhuis 'moeten' bevallen. Wil jij dit niet en wil jij een vraag stellen over de rechten die je hebt? Leg je situatie dan voor in de groep 'Geboortebeweging' op Facebook. Dit is een groep met verloskundigen en professionals die erop gericht zijn de rechten van de bevallende vrouw te beschermen en haar te informeren.
Jouw bevalling is van jou
Dit is 1 van de allerbelangrijkste lessen die ik geleerd heb over bevallen: "Jouw bevalling is van jou". Ik spreek verschillende moeders die weinig informatie hadden over het belang van een veilig aanvoelende omgeving voor het vorderen van de ontsluiting. Ik was daar zelf bijna 1 van geweest, als ik niet mijn zwangerschapsyogalerares tegen het lijf gelopen was. Als je een bevalling als een vooral mechanische aangelegenheid bekijkt, lijkt het verstandig de geboorte uit handen te geven aan hen 'die het weten' en de 'experts'. Vrouwen vertrouwen hiermee op allerlei partijen buiten zichzelf: het ziekenhuis, de verloskundige, etc. Vertrouwen is mooi, maar het is wel jouw lichaam en jouw kindje die samenwerken tijdens de geboorte. In een ziekenhuis kunnen de tijdsdruk, het felle licht, de onbekende omgeving en de misschien vriendelijke, maar onbekende mensen een sfeer creëren die de broodnodige toestroom van hormonen blokkeren in plaats van faciliteren. Een goede toestroom van hormonen vormt de basis voor een goede ontsluiting, een op gang komen en blijven de weeën. Creëer dus een sfeer waarin jij je veilig voelt.
Erecties en bevallingen
Hoewel een erectie en een bevalling 2 totaal verschillende lichaamsprocessen zijn, wil ik ze toch met elkaar vergelijken. Beide processen zijn namelijk zeer afhankelijk van de juiste omstandigheden Zet een man in een slaapkamer met een voor hem aantrekkelijke vrouw en de kans is groot dat er makkelijk een erectie komt. Zet de man echter in een felverlichte kamer in zijn eentje met een hoop vreemde mensen erom heen en het wordt al moeilijker. Voeg hier ook nog wat tijdsdruk aan toe en de dreiging van ingrepen als het niet snel genoeg gebeurt en hij weet niet eens meer hoe hij erectie moet spellen.
Beide processen (bevallingen en bijv. erecties) worden een stuk moeilijker als je ze uit de omgeving haalt waarin ze thuis horen. Zo heeft een bevalling ook een bepaald kader waarin het het best kan gaan. Een goede bevalling vereist een plek waar jij je lekker voelt, zodat jouw lichaam de processen beter en vlotter kan laten voltrekken. Oxytocine (het knuffelhormoon en nodig voor een goede ontsluiting), stroomt vooral als je fijn aangeraakt wordt, gerustgesteld wordt, aangemoedigd wordt en meer van die fijne dingen. Neem dit serieus en strijd voor privacy en rust, waar je ook bevalt. Laat je partner of verloskundige jouw rustige bevallingsfort ook bewaken.
De kennis die in jouw lichaam ontsloten ligt (zonder dat jij het weet)
Gelukkig hoef je niet zelf te bedenken hoe je moet bevallen. Jouw lichaam zal zich openen voor de baby. Het weet hoe het moet na duizenden jaren van evolutie. Ons wordt vaak verteld dat geboortes ook fout kunnen gaan en dat je dan maar beter in het ziekenhuis kan zijn. Het nadeel hiervan is dat vrouwen hiermee te vaak de kans op een prachtige geboorte uit handen geven. Het vertrouwen op het innerlijk weten wordt in ziekenhuizen vaak onbedoeld ondermijnd. De samenwerking tussen moeder en kind wordt ineens van buitenaf bepaald. In een ziekenhuis heb je beperkt tijd voor ontsluiting, beperkt tijd voor persen, etc. Gebeurt dit niet snel genoeg, dan volgt er een ingreep: meestal een wee-opwekker of ruggenprik. Vaak als je 1 keer een ingreep krijgt, volgt er een waterval aan ingrepen. Door het geven van wee-opwekkers, krijg je bijv. heviger weeën, waardoor de pijn teveel wordt. Om de extra pijn weer te temperen krijg je een ruggenprik. Hierdoor voel je niet meer goed wanneer er een wee komt en moet je persen als de monitor het aangeeft. Het tempo dat jouw lichaam en jouw kindje nodig hebben worden in een gemiddeld keurslijf geduwd. Ik ken een aantal vrouwen die hun eerste bevalling in het ziekenhuis gedaan hebben en daar zo op afgeknapt zijn, dat ze de 2e keer alles zelf in de hand gehouden hebben en voor een thuisbevalling zijn gegaan. Daar, in hun eigen huis, zat de door hun gekozen vroedvrouw aan hun tafel te lezen en te schrijven, terwijl de zwangere aan het werk was in het bevalbad met hun man ernaast. De verloskundige had zoveel ervaring en zag dat het goed ging. Ze hielp en coachte als het nodig was, maar gaf vooral de moeder het gevoel dat zij het goed deed. Dat het ging zoals het moest.
Zwanger zijn is geen ziekte
De geboorte wordt steeds meer een medische aangelegenheid. Tweeling? Naar het ziekenhuis. Is de moeder wat ouder? Naar het ziekenhuis. Een geboorte kan een prachtige samenwerking zijn tussen moeder en kind. In sommige gevallen kan het ziekenhuis en de media een beeld geven een bevalling waarin een bevalling een soort passief naar buiten werken van je kind is. Tijdens dit naar buiten werken lijd je veel pijn en het ziekenhuis wordt neergezet als de partij die verlichting kan geven. Wanneer een bevalling stagneert, is dit vaak een afspiegeling van iets wat stagneert in de vrouw. Het is behalve een lichamelijke aangelegenheid ook een heel emotionele. Lees hier verder over 8 nadelen van een ziekenhuisbevalling. Hoe stellig het ook gebracht wordt, een ziekenhuisadvies blijft een advies. De keuze is aan jou. Natuurlijk wil je altijd voor veiligheid gaan, maar vraag gerust een second opinion als je twijfelt.
Een goeie bevalling geeft kracht
Ik heb mijn bevalling als 1 van de krachtigste ervaringen in mijn leven ervaren. Ik heb gekozen voor een thuisbevalling in bad en het mocht ook zo gaan. Het was een stormbevalling. Zeer intens en hevig, maar na 2,5 uur lag mijn dochter in mijn armen. Ja, het was ook de pijnlijkste ervaring uit mijn leven, maar een heel andere pijn dan wanneer je pijn lijdt door een botbreuk of snee. Het was meer een pijn van dat je een enorme sportprestatie hebt geleverd en hebt afgezien. Als je klaar bent, denk je dan nog aan de pijn, of voel je de trots en blijdschap van voldoening?
Stel het je voor dat het een samenwerking is tussen jou en je kind en dat met elke wee jouw lichaam zich een klein stukje verder opent. Als je dit beeld weet op te roepen tijdens een bevalling, kan de pijn van een wee ineens een stuk beter te verdragen zijn. Zoek een goed team om je heen van mensen die je vertrouwt en die jou verder kunnen helpen als je vast zit. Als je dan ook nog het nummer van een goeie lactatiekundige onder de sneltoets van je telefoon hebt staan, ben je in ieder geval goed voorbereid.
[bol_product_links block_id="bol_586bc08450c12_selected-products" products="9200000008614233" name="vrije geboorte" sub_id="" link_color="003399" subtitle_color="000000" pricetype_color="000000" price_color="CC3300" deliverytime_color="009900" background_color="FFFFFF" border_color="D2D2D2" width="250" cols="1" show_bol_logo="undefined" show_price="1" show_rating="1" show_deliverytime="1" link_target="1" image_size="1" admin_preview="1"] Meer lezen over in je kracht bevallen? Lees dan het boek "Vrije geboorte".
Mooie samenvatting. Mooi!!
Dank, fijn te horen! Op naar een heleboel mooie bevallingen 🙂
leuke checklist!! ik hem het meteen gedeeld op mijn Fbpagina, ik beviel vorig jaar thuis op een natuurlijke manier en in oktiber komt er een 2de kindje, ook thuis hopelijk, goede tips! groetjes Tiene
Fijn! Ik hoop dat je een hele fijne bevalling hebt in oktober. Had je bij de eerste ook een lotusgeboorte?
Veel mooie punten! Dat van 'bloed afstaan om kleiner te worden voor de baring'... dat wist ik niet; wat nieuws geleerd! 🙂
Een vraagje... zou je er 'lactatiekundige' van kunnen maken aan het einde van je tekst...? De term 'lactatiedeskundige' bestaat officieel niet. Ik zeg het altijd zo: een 'deskundige' is iemand die ergens verstand van heeft. Een 'kundige' is iemand die voor die expertise een diploma heeft verworven (verloskundige, niet verlosdeskundige; verpleegkundige, niet verpleegdeskundige). Het is voor moeders vaak heel verwarrend, al die termen, en de juiste termen helpen om te weten wat voor professional iemand aan haar bed heeft! 🙂
Marianne, dank voor het meedenken. Ik wist niet dat het lactatiekundige was. Ik zal het aanpassen. Duidelijk verschil!
Oh, ik zag nu net dat ik niet alle comments had 'uitgevouwen' en dat er nog wat reacties waren die juist dat punt van de placenta bespreken. Misschien komt daarop dan nog een vervolg? Ik ben benieuwd! 🙂
Dank voor het op papier zetten van mijn wensen. Mijn eerste kind is 6 weken te vroeg geboren waardoor het een ziekenhuis bevalling werd terwijl ik eigenlijk nog helemaal niet klaar was om te bevallen. Dit keer zorg ik er iig voor dat ik weet wat ik wil, of ik nu te vroeg beval of niet.
Ja, wat fijn te horen! Dit is 1 van de belangrijkste dingen: Dat je het gevoel hebt dat jouw bevalling van jou is. Het lijkt inmiddels zo normaal dat de arts bepaalt hoe jij bevalt en waar. Er is wel inspraak over de details, maar vrouwen moeten vaak vechten voor dingen die, mijns zinziens, vrije keuze horen te zijn. Ik wens jou een hele mooie bevalling!
Prachtig artikel en ik ben het met veel eens! Jammer alleen dat dit prachtige wonder wordt omschreven als iets wat uit evolutie is ontstaan. Ieder weldenkend mens ziet hoe mooi en bijzonder een bevalling is. En als je dan zo'n klein wondertje in je armen sluit dan zou er toch echt een lampje moeten gaan branden.
Ik vind dat ook wel een wonder 🙂
Heel herkenbaar! Ook ik heb na mijn eerste traumatische ziekenhuisbevalling gekozen voor een thuisbevalling in bad! Ook hier in 1,5 uur van 4cm naar een dochter in je armen. Geen seconde spijt van gehad, en zeker de ruggenprik niet gemist! Wat een oerkracht heeft een vrouwenlichaam, en hoe mooi is het om in je eigen omgeving te bevallen! Helaas niet de navelstreng kunnen laten uitkloppen doordat onze dochter net iets te rustig was en even een schrikreactie nodig had volgens de vk. Jammer, maar dat is iets voor mijn volgende bevalling?
Zo, dat is nog eens een stormbevalling: 1,5 uur! Ik heb er een uurtje langer voor uitgetrokken 🙂 Wat fijn dat je nu zo'n krachtgevende ervaring onder je riem hebt en dat je dat hier wil opschrijven, zodat anderen het ook kunnen lezen. Dat gun je toch iedereen?
Dankzij een bevalling in het ziekenhuis inclusief een aantal ingrepen leeft mijn meisje nog. Dit was bij een thuisbevalling compleet anders geweest..
Als klinisch verloskundige vind ik het erg jammer om te lezen dat zoveel zaken worden toegeschreven aan thuis danwel in het ziekenhuis bevallen. Het is simpelweg niet waar wat er staat over dingen die wel en niet zouden kunnen of mogen in het ziekenhuis. Jammer. Beter schrijf je een positief stuk over hoe je er in het ziekenhuis ook jouw bevalling van kan maken. En wat een geboorteplan betreft: mijn ervaring is, hoe langer het geboorteplan, hoe meer ingrepen er nodig zijn. Bevallen is namelijk vooral los laten, en dat is niet aan een plan vast houden. Vertrouwen hebben in jezelf en je omgeving staat op één. Dat betekent ook dat je erop kunt vertrouwen dat 'wij in het ziekenhuis' enkel ingrijpen wanneer nodig, omdat we ervoor opgeleid zijn verschillende risico's af te wegen.
Bijvoorbeeld: ik laat de navelstreng altijd helemaal uitkloppen mits een goede start van de baby en niet te veel bloedverlies. Ik ben voor veel langer huid-op-huid contact dan 15 minuten en heb een gezonde baby nog nooit binnen een uur van moeders borst gehaald. We hebben huidsmeer er nog nooit afgewassen. We creëren altijd een rustige omgeving met gedempt licht etc. En ook bij een goede 'thuis verloskundige' heb je een beperkte tijd voor ontsluiting en uitdrijving, die, mits geen bijkomende pathologie, niet anders is dan in het ziekenhuis.