Spring naar de inhoud

Langdurig gebruik van dexamfetamine bij kinderen met ADHD kan zowel positieve als negatieve effecten hebben op de hersenen. Positief is dat het medicijn de concentratie, impulscontrole en aandacht aanzienlijk kan verbeteren, wat gunstig is voor het dagelijks functioneren en schoolprestaties. Er zijn echter ook mogelijke risico’s, zoals een verminderde natuurlijke dopamineproductie, wat kan leiden tot afhankelijkheid en een verhoogd risico op verslavingsgedrag. Daarnaast kunnen veranderingen in hersenstructuur optreden, zoals een afname in grijze stof in de prefrontale cortex, die belangrijk is voor sociaal gedrag en impulscontrole.

Op emotioneel vlak kunnen kinderen vatbaarder worden voor angst, depressie en stemmingswisselingen. Ook slaapproblemen komen vaak voor, wat op de lange termijn een negatieve impact kan hebben op de hersenontwikkeling. Daarnaast kan de lichamelijke groei beïnvloed worden, waarbij kinderen soms minder in lengte en gewicht groeien door verminderde eetlust en stofwisselingsveranderingen.

Het is cruciaal dat ouders en zorgverleners de voor- en nadelen van langdurig medicatiegebruik goed afwegen en regelmatig de gezondheid van het kind evalueren in overleg met artsen.

Langdurig gebruik van dexamfetamine bij kinderen met ADHD kan zowel positieve als negatieve effecten hebben op de hersenen. Positief is dat het medicijn de concentratie, impulscontrole en aandacht aanzienlijk kan verbeteren, wat gunstig is voor het dagelijks functioneren en schoolprestaties. Er zijn echter ook mogelijke risico’s, zoals een verminderde natuurlijke dopamineproductie, wat kan leiden tot afhankelijkheid en een verhoogd risico op verslavingsgedrag. Daarnaast kunnen veranderingen in hersenstructuur optreden, zoals een afname in grijze stof in de prefrontale cortex, die belangrijk is voor sociaal gedrag en impulscontrole.

Op emotioneel vlak kunnen kinderen vatbaarder worden voor angst, depressie en stemmingswisselingen. Ook slaapproblemen komen vaak voor, wat op de lange termijn een negatieve impact kan hebben op de hersenontwikkeling. Daarnaast kan de lichamelijke groei beïnvloed worden, waarbij kinderen soms minder in lengte en gewicht groeien door verminderde eetlust en stofwisselingsveranderingen.

Het is cruciaal dat ouders en zorgverleners de voor- en nadelen van langdurig medicatiegebruik goed afwegen en regelmatig de gezondheid van het kind evalueren in overleg met artsen.

- over manieren en beleefdheid in opvoeding-

Kinderen beleefdheid leren in opvoeding. Evolutionair gezien is het niet waarschijnlijk dat tegenwerken, moeilijk doen en stout zijn in onze natuur zit. Voor de overleving van de soort is het belangrijk om door de groep geaccepteerd te worden, samen te werken en op te gaan in de cultuur van je groep. Toch zien we dat kinderen regelmatig hierin grenzen opzoeken en gedrag vertonen dat wij als ongemanierd en onbeleefd ervaren. Als je kind onbeleefd is, dan wil je dat het beleefdheid en zelfstandigheid ontwikkeld.

Gehoorzaamheid en macht

Macht zet je in, wanneer je de andere partij niet helemaal vertrouwt dat deze het goede wil doen. We zijn er aan gewend geraakt dat kinderen af en toe stout zijn. We gebruiken uitdrukkingen als ‘kwajongens’. Het kijken naar kinderen en het besef dat ze geleid moeten worden, omdat ze anders iets vervelends doen zit er heel diep in gesleten. Is het terecht om kinderen vanuit dit wantrouwen te benaderen? Gehoorzaamheid wordt vaak gezien als een positief iets. Je laat zo het kind zien wat de regels zijn en wat de consequenties zijn als het zich er niet aan houdt. Ook maakt het zo meteen kennis met het feit dat er geluisterd moet worden naar meerderen. Zo hoop je je kind klaar te maken voor de maatschappij. Of train je je kind zo tot iemand die geweldig goed wordt in het opvolgen van bevelen en is dat iets waar je wat aan hebt in je latere leven?

Gehoorzaamheid komt met een prijs

Het is noodzakelijk voor een kind om in een veilige omgeving zijn mening te mogen geven, of iets heel anders dan de rest te willen. Helemaal als we onze langetermijndoelen voor onze kinderen in het oog houden. Doelen zoals: het opvoeden van zelfstandige volwassenen met zelfvertrouwen bijv. Kunnen we verwachten van een kind wat heel gehoorzaam moest zijn, dat het later even makkelijk de omslag maakt naar vrij en zelfstandig handelen?

Ook al wil of kun je als ouder misschien niet tegemoet komen aan de wens van je kind, je kunt hem dan wel in zijn waarde laten. Stel dat een kind enthousiast een schaar tevoorschijn haalt voor het knippen van haar spaghetti tijdens het eten, is dat dan stout? Wat is zijn beweegreden? Het kan heel goed zijn dat jij dat niet wilt natuurlijk. Dat dit over jouw grens heen gaat. Het is dan ook heel belangrijk om dit aan te geven. Dit is zeker geen pleidooi om grenzeloos te zijn. Daar is geen enkele ouder of kind bij gebaat. Voor het kind is het wel fijn dat een ouder oog houdt voor haar beweegredenen. Leg bijv. eerst uit dat je het knippen van spaghetti niet ok vindt tijdens het eten en laat de schaar wegleggen. Probeer daarna het kind gehoor en invloed te geven. Vraag haar waarom ze dit wilde en of ze zelf ideeën heeft om op een wat meer hygiënische manier met eten te gaan experimenteren. Laat haar de volgende dag bijv. eens knutselen met koude gekookte spaghetti. Een groot dienblad op tafel met een schaar erbij, een bultje spaghetti en experimenteren maar!

Zeg eens dankjewel

Ik stond een keer met mijn peuter van toen 3 bij de kassa en de kassajufrouw gaf heel vriendelijk een jojo kado aan mijn dochter. Mijn dochter nam de jojo een beetje verlegen aan en hield hem goed vast. Ik voelde de verwachtingsvolle blik van de kassajuffrouw en die van de mensen achter mij in de rij. Ik zei toen tegen mijn dochter:,,Wat zeg je dan?" Een piepklein stemmetje zei: 'dankjewel'. Achteraf was dit een moment waarop ik wrijving voelde over deze gang van zaken. Ja, ik wil graag een beleefd kind wat bedankt als het iets krijgt, maar het forceren van een 'dankjewel' voelde als een noodgreep, omdat ik me ongemakkelijk had gevoeld. Ik wil graag haar oprechte natuur in stand houden en dat haar dankjewels ook gepaard gaan met een gevoel van dankbaarheid. Formele beleefdheid is een vreemd fenomeen voor kinderen. Tot een bepaalde leeftijd zijn kinderen vooral oprecht en impulsief. Het zeggen van dankjewel op precies dat moment vraagt om een besef van timing wat vanzelf komt, maar ook niet eerder dan dat. Hoe kun je beleefdheid begeleiden?

Gedrag veranderen of intrinsiek veranderen

Door de jojo situatie besefte ik dat ik graag een kind heb wat beleefd is, maar dat daar het liefst ook een oprecht gevoel erbij aanwezig is. Ik wilde niet alleen focussen op gedrag, maar ook op wat beleefdheid kan brengen. Met beleefdheid erken je de ander en laat je dat weten. Toen ik later een keer weer voor een soortgelijke situatie stond, besloot ik het anders aan te pakken. In plaats van haar te conditioneren tot het zeggen van 'dankjewel', vroeg ik of ze blij was met haar kado. Ja! antwoordde ze met stralende ogen. Daarnaast bedankte ik de gever hartelijk voor het mooie geschenk. Op die manier geef ik m'n kind een kans haar dankbaarheid te uiten, zonder je haar 'on the spot' te zetten en leerde ze toch dat het leuk is om een reactie te geven als je iets krijgt.

Conditioneren komt vaak voort uit wantrouwen

Om kinderen manieren aan te leren is conditionering de meest gebruikte methode. Daarmee bedoel ik de manier waarop we als ouders steeds hetzelfde blijven vragen, tot ze het gewenste antwoord vanzelf gaan geven.

- "En wat zeg je dan?"

- "Bedank je je vriendje nog even voor het spelen?"

- "Geef oma maar een kus."

Het nadeel van je kind zo 'on the spot' zetten, is dat het gênant kan zijn voor het kind. Hij kan dan gaan weigeren en er kan tegenzin tegen beleefdheidsvormen ontstaan. Schaamte is effectief op de korte termijn, maar doet de vertrouwensband tussen jou en je kind niet altijd goed.

“Dat de één in de relatie theoretisch meer ‘macht’ heeft, zou er niet toe moeten leiden dat die macht ook wordt ingezet. Hoe meer macht je gebruikt, hoe minder invloed je hebt. Macht is verwoestend voor de relatie met de ander.”- Alfie Kohn

Leestip over dit onderwerp

var bol_sitebar={"id":"bol_1585318964002", "baseUrl":"partner.bol.com","urlPrefix":"https://aai.bol.com/openapi/services/aai/","productId":"productid=9200000112828712","familyId":"9200000112828712","site_id":"24557","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"link_name":"Onvoorwaardelijk%20ouderschap%2C%20Alfie%20Kohn","link_subid":"","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF"};

Ook is conditioneren een manier om het kind gedrag te laten vertonen wat jij graag ziet. Sterker gezegd is het een vorm van manipulatie, hoe vriendelijk verkleed ook. Je kind wil niets liever dan jouw goedkeuring en het gevoel hebben dat het een nuttig onderdeel is van de groep. Het is dus vaak een effectief middel. Helaas gaat het vaak ten koste van hoe een kind leert voelen welke dingen het kan doen waardoor het zelf blij wordt. Daar heeft het de rest van zijn leven iets aan. Mijns inziens kun je een kind ook te braaf maken. Door het steeds te belonen als het iets doet wat jij of de leerkracht wil en geen of een negatieve reactie te geven als het zijn impulsen volgt. Er is een precaire balans tussen het opvoeden van vrijmoedige kinderen die voor zichzelf nadenken en 'voorbeeldige' kinderen.

Vaak is het meer een les voor de ouder, om over zijn eigen gene heen te stappen. Er kan gene ontstaan doordat een ouder zich tekort voelt schieten als een kind niet beleefd reageert.

Geef het goede voorbeeld

Zoals met alles wat kinderen leren, leren ze veruit het meest van nadoen wat hun voorgeleefd wordt. Wees in je manieren dus een voorbeeld en liefdevol leider. Wil je je kind bijv. leren afscheid te nemen?

  • Neem je kind bij de hand mee als je afscheid aan het nemen bent. Begin als ze jong zijn en laat ze alleen observeren. Het belangrijkste is dat ze vanaf jonge leeftijd leren dat dit gebruik erbij hoort. Wanneer je kinderen hier vanaf het begin niet bij betrekt, wordt de drempel hoger om later dan wel te gaan groeten en afscheid nemen.
  • Als kinderen ouder zijn en het vaak genoeg gezien hebben kunnen ze je voorbeeld gaan volgen. Als het niet vanzelf gaat, zorg dan dat ze elke keer betrokken worden bij het afscheid nemen. Ook al zijn ze nog te jong, of te verlegen om afscheid te nemen, haal ze er wel bij op een ongedwongen manier. Zeg iets in de trant van: "we gaan even gedag zeggen" en neem ze bij de hand. Neem zelf het voortouw en leidt je kinderen met voorbeeld.
  • Oefen thuis eens wat je kunt doen bij afscheid nemen. Ga eens handen schudden en dingen oefenen die je zoal zegt bij een afscheid of begroeting. Kinderen leren vooral door spel, dus maak er een leuk rollenspel van. Gebruik echte familieleden als voorbeeld.
  • read more

    1

    superfoods maaltijdvervangerIn dit artikel test ik 3 maaltijdvervangers gemaakt van wholefoods. Ik ben op zoek gegaan naar een ontbijt dat supersnel klaar is, veel voedingsstoffen bevat en goed smaakt. En niet te vergeten: handig mee te nemen is, als je haast hebt. Ik kwam uiteindelijk uit op een superfood maaltijdvervanger. Let op; een maaltijdvervanger gemaakt van echt voedsel is niet te verwarren met afslankshakes waarin vaak veel suikeralcoholen of kunstmatige zoetstoffen, ranzige vetten en vulstoffen zitten. Mijn doel is dan ook om mijzelf te voeden en niet om gewicht te verliezen. Het aanbod van proteïnepoeders en afslankshakes is groot, maar een whole food maaltijdvervanger bleek een naald in een hooiberg te zijn. Na lang zoeken vond ik uiteindelijk een aantal maaltijdvervangers die gemaakt zijn van echt, hoogwaardig, eten. Deze heb ik met elkaar vergeleken. Ik deel de resultaten van deze test van 3 maaltijdvervangers met je. Mijn maaltijdvervangers moesten aan een aantal eisen voldoen:

  • gemaakt van 'whole food'
  • geen soja (want vaak genetisch gemanipuleerd en plantaardig oestrogeen)
  • weinig suikers. Geen zoetstoffen
  • Goeie smaak en textuur
  • Liefst biologisch
  • read more

    16

    Naakte haverbrood recensie Rineke Dijkinga, tarwevrij brood, glutenvrij brood. Door de jaren heen, heb ik heel wat broodalternatieven geprobeerd. Nu kan ik echt blij worden als ik eens in de zoveel jaar iets vind wat aan mijn, schijnbaar onmogelijke, wensenlijstje voldoet. Het is gelukt!

    Wensenlijstje voor brood wat ik WEL zou willen eten read more

    2

    Zonnebrandcreme test top 5, gezondIk heb een lijstje gemaakt van de 5 best geteste zonnebrandcremes voor kinderen. Dit heb ik gedaan op basis van de grootste test van zonnebrandcremes die er jaarlijks gedaan word. De goedkoopste is iets meer dan 12 euro. De duurste blijft onder de 20 euro.

    Waarom ik zonnebrandcreme pas als laatste redmiddel inzet

    Zelf gebruik ik zonnebrandcreme als laatste oplossing tegen verbranden. Door ons continue gesmeer, krijgen we niet meer de kans genoeg vitamine D aan te maken, wat onmisbaar is voor een goed werkend immuunsysteem. Ik check daarom eerst de zonnekracht voor die dag en afhankelijk daarvan, gaan we zonnebrandcremeloos tussen de 15-60 minuten zonnestralen slurpen voor de broodnodige vitamine D. De grootste veroorzaker van huidbeschadiging is verbranden, dus dit probeer ik ten allen tijd te voorkomen. Zonnebrandcreme kan daarbij helpen, maar een beetje gezond verstand ook. Een paar dingen die ik doe, voordat ik op zonnebrandcreme over ga:

    zonnebrandcremes voor kinderen. Dit heb ik gedaan op basis van de grootste test van zonnebrandcremes die er jaarlijks gedaan word. De goedkoopste is iets meer dan 12 euro. De duurste blijft onder de 20 euro.

    nadelen nanny joAls ouder wil je graag je kind gelukkig zien en in harmonie samen zijn. Op tv heb je allerlei programma's die je graag van advies voorzien, zoals Nanny Jo. Welke overeenkomsten zijn er tussen al die adviezen en werken ze op de lange termijn?

    Wat hebben Nanny Jo en andere opvoedgoeroes gemeen?

    Alfie Kohn, auteur van het boek Onvoorwaardelijk ouderschap, heeft de honderd meest verkochte opvoedboeken laten analyseren op overeenkomsten. Hij vond er twee:

    • De ouders' wil is altijd legitiem – en daarmee de wens van het kind dus ondergeschikt
    • Er wordt vooral gebruik gemaakt van conditioneringstechnieken

    Hij vat het als volgt samen: In deze boeken leer je dus hoe jij je kind kunt laten doen wat jij wilt door het te conditioneren. De manier van conditioneren verschilt:

    Er ontbreekt één ding in deze opvoedfilosofie volgens Kohn: Welke behoefte zit achter gedrag? Waar is de empathie en de interesse? We leren het kind te sturen op gedrag en kijken niet naar de behoefte achter het gedrag. Kinderen zijn van nature cooperatief, maar nog onbeholpen en onervaren in het vervuld krijgen van hun behoeftes.

    thuisonderwijs, vrijheid van onderwijs, unschoolingIn de zoektocht naar het juiste onderwijs voor je kind, is het handig om te weten hoe het precies zit met de leerplicht. Mag je ze nou nog even langer thuis houden als je denkt dat ze er nog niet aan toe zijn? En misschien kun je wel helemaal geen school vinden die bij jullie past. Wat dan? Hier een paar handige feiten over de leerplicht.

    1) Leerplicht begint bij 5 jaar

    In Nederland zijn kinderen leerplichtig vanaf hun vijfde levensjaar. Hoewel de meeste kinderen naar school gaan zodra ze 4 worden, kun je school dus ook nog een jaar uitstellen. Ook kun je ervoor kiezen je kind slechts een deel van de week naar school te doen, of halve dagen. Niet alle scholen zullen dit ondersteunen, maar het is prettig te weten dat dit juridisch mogelijk is tot ze 5 zijn.

    3

    troosten en huilen, natuurlijk ouderschap

    Huilen is voor velen een lastige emotie. Als je kleine huilt, dan is de eerste ingeving vaak om hem of haar te helpen. Opvallend is dat onze eerste neiging is om het huilen te laten stoppen. ZSM. Want; als de tranen weg zijn, is het verdriet over. Toch?

    Gisteren zat ik met wat mensen in een speeltuin. Waar gehakt worden, vallen spaanders en waar gespeeld wordt, vallen tranen, ook in de speeltuin. Onze eerste impuls is dan om het huilen te willen laten stoppen. "Niet zo huilen meisje, zo erg is het niet". "Huil maar niet, het is zo weer over". "Nou niet zo piepen hoor, dat is nergens voor nodig". En inderdaad; de huilende kinderen hadden ook bepaald geen schokkende dingen meegemaakt. Het ging om het gebruikelijke stoten van knieën, schrikken van een ander kind, afgepakt speelgoed e.d.

    Duurzame sinterklaaskado's voor kinderenHet viel mij op dat het speelgoed van mijn dochtertje een eigen leven leidt. Jammer genoeg niet zoals in Toy Story, maar meer dat de stapel met speelgoed bijna net zo snel groeit als mijn kind.

    Cadeaus geven is leuk! Maar hoe winkel je nou voor cadeaus zonder al teveel troep toe te voegen aan de toch al grote hoop zooi op deze aardkloot? En hoe zorg je ervoor dat de ontvanger toch van verbazing en blijdschap zijn kaak op de grond laat vallen? Maak je kinderen duurzaam blij!

    Koop tweedehands

    Het vraagt een beetje planning, maar de beloning zal groot zijn. Als je een paar dagen voor de grote dag op Marktplaats op zoek gaat, dan heb je nog tijd om het op te laten sturen. Voor Sinterklaas wordt hier in huis ‘een paardje dat kan lopen’ gevraagd. Voor 5 euro heb ik een op marktplaats gekocht die er als nieuw uitziet en normaal 28 euro kost. Kosten en zooi besparen geeft een goed gevoel. Ook in kringloopwinkels vind je prachtig speelgoed dat vaak nog voor nieuw kan doorgaan.

    Denk twintig jaar verder

    Waargebeurd; ik zie een geweldig plastic elfje dat ook nog eens kan vliegen in de Action liggen. Ik weet het, dit is níet de beste plek voor duurzaam shoppen. Het kost 3 euro ofzo. Al mijn ‘ikwilhet, ikwilhet, ikwilhet’-signalen gaan af en ik wil het kopen voor mijn dochter. Op dat moment stop ik even en bedenk dat dit vliegende stuk plastic er over twintig jaar nog zal zijn. Is dit speelgoed wat twintig jaar lang goed zal blijven en dat je weer door kan geven? Al snel besefte ik dat speelgoed van deze kwaliteit het waarschijnlijk nog geen jaar volhoudt. Ik leg het weg (knap!).

    Geef!

    Als je kind zijn speelgoed ontgroeit is, kun je het doorgeven. Pot het niet allemaal op voor eventuele nog ongeborenen, maar gun er een ander plezier van. Dit ruimt lekker op. Om met Marie Kondo te spreken: ‘is er iemand die er blijer van wordt dan jij? Geef het weg!’ Mocht je weer een kind krijgen, dan zal er weer nieuw speelgoed in vloedgolven op je afkomen, wees gerust. Als er van één ding op aarde overvloed is, dan is het van speelgoed.

    Verjaardagsfeestjes

    Als mijn dochter uitgenodigd wordt op een feestje, vraag ik meestal vooraf of de ouder het goed vindt wanneer we een tweedehands cadeau geven, omdat er al genoeg speelgoed in de wereld is. De reacties zijn vrijwel altijd positief. Kies wel met zorg, natuurlijk. Je koopt tweedehands vaak iets veel mooiers dan je nieuw voor dat bedrag zou kunnen kopen.

    Kies duurzaam en tweedehands

    Wees lui!

    Vermijd speelgoed met meer dan drie onderdelen. Of meer dan één. Als je net zo’n (strategisch) luie ouder bent als ik, dan is opruimen iets wat je het liefst zo weinig mogelijk doet. Die leuke glimmende set met 75 verschillende speelgoedmuntjes? Alles wat ik hoef te doen om dit niet te willen kopen, is me deze muntjes op mijn tapijt voor te stellen.

    Vermijd speelgoed met een functie

    Ken je van dat speelgoed waar je alleen maar op een knopje hoeft te drukken en dat er dan van alles begint op te lichten, te trillen en te bliepen? Zo leuk om te zien, maar uiteindelijk doet het niets voor je kind. Het maakt passief. Ik vind het leuk als speelgoed de creativiteit van mijn kleine prikkelt. Laat dat nou vrijwel altijd speelgoed zijn dat in de basis eenvoudig is. Investeer in basisdingen zoals knutselmateriaal, bouwblokjes en klassiekers zoals Duplo (wat in strijd lijkt met mijn vorige punt, maar Duplo valt buiten alle regels).

    Speelgoed-schmeelgoed

    Deze laatste tip is misschien een beetje saai, want wie houdt er nou niet van de jacht op nieuwe spullen en cadeaus? In feite voegt het meeste speelgoed weinig toe aan het speelgeluk van een kind. Kinderen hebben weinig nodig om hun fantasie de vrije loop te kunnen laten. Het meeste speelgoed is gemaakt voor kortstondige prikkeling van de zintuigen. Probeer daar doorheen te kijken en investeer in klassiekers. Denk aan lego, stokpaardjes, puzzels, klei, etcetera. Vermijd in alle gevallen álles van Elsa en Anna. Nee grapje (en dit is mij ook niet gelukt). Laat je niet gek maken. Kies duurzaam, tweedehands en vermijd de trends. En geniet wel van de glimmende ogen van je kinderen.

    Speelgoedloze cadeaus

    Geef je kind ook mooie kleding of een kinderboek. En houd je huis minimalisch door kaartjes voor een belevenis zoals een theatervoorstelling, de dierentuin of een grote speeltuin te geven. Of geef een heel persoonlijk cadeau: geef je kind een (tweedehands) MP3-spelertje met daarop haar favoriete verhalen, voorgelezen door opa’s, oma’s, vrienden en geliefden.

    Heb jij nog een gouden cadeautip? Vertel het in een reactie!

    Dit artikel is ook verschenen op www.kiind.nl

    1

    Thuisonderwijs, TOWaarom ik thuisonderwijs overweeg

    Mijn dochter wordt bijna 4. Ik heb een hele zoektocht afgelegd langs scholen. Ik heb vrije scholen bekeken, democratische scholen, Freinet & Jenaplanscholen. En wat zaten er leuke scholen bij! En leuke leerkrachten. Het waren vaak hartelijke, gedreven mensen.  Over het algemeen probeerden ze, binnen de steeds meer inperkende regels van centralisering, toch de vrijheid en leerplezier voor hun kinderen te bewaren. Veel leraren vertelden wel dat dit steeds moeilijker werd. De klassen worden steeds groter en leraren lijken steeds minder te mogen varen op ervaring en inzicht. Ze verliezen veel tijd en vrijheid aan toenemende regelgeving en standaardisatie van het onderwijs.

    Toch was dit niet zozeer wat mij verder deed kijken dan onderwijs via een school. Des te meer ik me verdiepte in de manier waarop kinderen leren, des te meer ik erachter kwam dat het schoolsysteem daar heel weinig recht aan doet.

    Het begon met een onderbuikgevoel. Ik zag veel jongeren rond hun 18e van school komen met een gevoel van niet kunnen kiezen en een ontbrekend duidelijk gevoel over wat je met de rest van je leven wilt gaan doen. Ik besefte: het wordt ons helemaal niet geleerd op scholen om te bepalen hoe je je dag wilt indelen, wat je wilt leren en hoeveel tijd je daar aan wilt besteden.

    Het kwartje valt

    Langzamerhand viel bij mij het kwartje. We sturen kinderen eerst zo'n 12 jaar lang naar een school waar ze weinig invloed op de invulling van hun dag hebben. Wat van ze verwacht wordt is dat ze op komen dagen en later dat ze hun huiswerk maken. Ieder dag en dat dan een jaar of 12 lang, bepaalt een ander wat jij die dag gaat doen. Alleen dit al neemt een heel stuk verantwoordelijkheidsgevoel voor je eigen leven weg. Het zal op den duur normaal gaan voelen dat een ander een groot deel van jouw dag bepaalt. Ook al proberen de meesters en juffen oprecht om leuke dingen voor onze kinderen te bedenken!

    De gevolgen van deze schoolse mentaliteit

    Mijns inziens knippen we zo de vleugelpennen van onze kinderen af en daarna verwachten we dat ze kunnen vliegen. Als na het afstuderen de tijd is aangebroken om te gaan kiezen wat we nu zelf willen gaan doen, is het voor veel kinderen ongekend lastig om te weten wat ze nu eigenlijk zelf willen. Dat hebben ze immers zelden geoefend! Is het toeval dat velen van ons dan ook weer kiezen voor een werk waarin ook weer verlangd wordt dat ze vooral opdrachten uitvoeren? Dat we ons goed voelen als je meerdere bepaalt heeft dat je je werk goed gedaan hebt? Je hoeft niet ver te zoeken om iemand te vinden die al jaren van zijn goede leven besteed aan iets waar ie niet echt blij van wordt (maar ook niet echt heel ongelukkig). Kan het zijn dat school iets doet met ons gevoel voor vrijheid en zelfbeschikking?

    School onderdrukt impulsenZelfdiscipline versus het onderdrukken van eigen behoeftes

    "Op school leer je zelfdiscipline" is een veelgehoord argument. Verwarren we hier niet het kunnen doen van dingen tegen je zin met het hebben van zelfdiscipline? "Je kunt nu eenmaal niet altijd doen wat je leuk vind". Zelfdiscipline kan dan verward worden met het vermogen om je eigen behoeftes aan de kant te zetten. Dit levert bij veel mensen een leeg gevoel op. Gelukkig blijft er in veel gevallen genoeg creativiteit, zelfmotivatie en lef over om toch je eigen leven vorm te geven, maar dit is meer ondanks school, dan dankzij school.

    Een kind is als een waterval. Je hoeft alleen te zorgen dat je er geen deksel op doet, dan zal de waterval in het kind naar buiten stromen. -Naomi Aldort-

    Creativiteit

    Creativiteit heeft een aantal voorwaarden nodig. Vergeet het aanschaffen van allerlei creatieviteitsstimulerende spullen. Creativiteit begint vaak met een beetje verveling. Binnen die periode van verveling gaat het brein aan de slag en is er ruimte voor nieuwe ideeën om op te borrelen. Als er dan ook nog eens een veilige omgeving is, in dit geval een omgeving waarin het kind weet dat het niet beoordeeld zal worden, zal het durven te experimenteren. Creativiteit op scholen is in dit licht meer een meting van hoe goed een kind een opdracht kan uitvoeren. Je ziet vaak dat de juf of meester een doel stelt (klas, we gaan een papieren olifant maken) en dat er vervolgens 30 vergelijkbare uitvoeringen hiervan nagedaan worden. Leuk? Ja vast wel. Echt creatief? Niet bepaald.

    Niet alleen bepaalt school wat je moet leren, maar ook wanneer.  We leren mensen dat het belangrijk is om stil te zitten, om te doen wat een ander je opdraagt (hoe vriendelijk en leuk de opdracht ook is) en dat een ander die hoger in de hiërarchie staat, bepaalt of dit goed of slecht is (door het geven van cijfers of andere vormen van oordeel). Hoe kunnen we verwachten dat kinderen van school afkomen en een gevoel hebben dat ze hun eigen levens kunnen vormgeven? Hoe weet je hoe het voelt om iets te willen als daar geen plek voor is op scholen? Op school kun je niet anders dan je impulsen langdurig onderdrukken. Vooral jonge kinderen zijn zeer fysiek ingesteld. Ze leren door te doen, te pakken, te spelen, te ruiken, te proeven, fouten te maken en te vallen. Op scholen brengen we kinderen al vanaf jonge leeftijd uit hun lijf, naar hun hoofd toe.

    Vrijheid

    Een heel belangrijk punt is dat school kinderen geen werkelijke vrijheid biedt. De essentie van vrijheid is dat je de mogelijkheid hebt om te kiezen om ergens niet aan mee te doen. Hoe leraren ook hun best doen en we scholen zelfs 'vrije scholen' noemen; ze kunnen niet voldoen aan de essentie van vrijheid. Democratische scholen uitgezonderd. Daar heb je het recht om dingen op je eigen tempo te leren en 'nee' te zeggen als je ergens nog niet aan toe bent.

    Kinderen leren vooral door te spelen. Tijdens spel zijn ze ontvankelijk, open en bovenal: ze zijn zelf de regisseur.

    Thuisonderwijs

    Voorheen was ik vooral bekend met de vooroordelen en stigma's die er kleven aan thuisonderwijs. Ik dacht bijvoorbeeld dat thuisonderwijs ook letterlijk thuis plaats vond en dat het kind meestal door de ouders onderwezen werd. En dan ook nog eens dat het kind vooral individueel les kreeg (zielig!). Toen ik een keer terecht kwam op 1 van de uitstapjes die groep van Thuisonderwijs Noord Nederland terecht kwam, zag ik dat mijn vooroordelen niet klopten.  Thuisonderwijs ouders werken vaak samen. Ze ondernemen leerzame uitjes in groepen. Ook zijn er veel mensen die het heerlijk vinden om een leergierig kind te vertellen over hun beroep/ hobby/ passie. Leraren in overvloed dus:-)

    Democratisch onderwijs

    Een andere goeie optie die mijn voorkeur heeft, is de democratische school. Hier blijven kinderen wel deels regisseurs over hun eigen leven. Ze behouden zeggenschap om zelf invloed uit te oefenen op wat ze willen leren en wanneer ze er aan toe zijn. Op democratische scholen heb je geen klassen. De jonkies en de ouderen leren van en met elkaar, met ondersteuning van docenten. Helaas zit zo'n soort school nog niet in het noorden van Nederland, waar ik woon.

    En financieel dan?

    Omdat kinderen op democratische scholen zelf inspraak hebben in wanneer ze eraan toe zijn om iets te leren, lopen ze niet in het stramien zoals de overheid dit graag ziet. Democratische scholen krijgen dan ook geen subsidie. Gelukkig vinden de meeste van deze scholen een oplossing door ook de functie van dagopvang te bieden (met de extra's van een school!), waardoor ze een soort kinderdagverblijf zijn en je dus wel via de belasting weer een deel van je geld terug krijgt.

    Beste overheid

    Beste overheid. Er is een potje voor elk kind om onderwijs te kunnen volgen. Wat zou het mooi zijn als de ouder zelf mocht kiezen aan welke vorm van onderwijs hij dit potje wil besteden. Past dit niet veel beter in een democratie?

    Thuisonderwijskinderen doen het goed volgens onderzoek

    Onderzoek liegt er niet om. Thuisonderwijskinderen presteren buitengewoon goed. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat ze gemiddeld 1 tot meerdere lesjaren voorlopen op hun leeftijdsgenootjes. De meeste gaan studeren en kunnen zichzelf bovengemiddeld goed motiveren, omdat ze het gewend zijn. Ze leren niet omdat het moet en zijn daarmee nooit het leerplezier verleerd. Achterstanden kwam in geen van de onderzoeken voor. Is thuisonderwijs de oplossing voor iedereen? Ik denk het niet. De meeste thuisonderwijzers kiezen heel bewust om er tijd, liefde en energie in te willen en kunnen steken. Deze dingen zijn niet voor iedereen een prioriteit of mogelijkheid en dan is een kind mijns inziens veel beter af op een school dan bijv. de hele dag alleen achter bijv. een spelcomputer. Thuisonderwijs: in ieder geval een optie die het overwegen waard is.

  • - Film over thuisonderwijs (engels)
  • - Stichting Thuisonderwijs
  • - Facebook: zoek op thuisonderwijs of unschooling
  • - Boek over thuisonderwijs in NL
  • read more